مرجـع مطالـب فرهنـگی مذهبـی

مرجـع مطالـب فرهنـگی مذهبـی

مرکز مطالب فرهنگی مذهبی اجتمایی ،بانک مطالب مذهبی و فرهنگی و مطالب فرهنگی در موضوعات گوناگون
مرجـع مطالـب فرهنـگی مذهبـی

مرجـع مطالـب فرهنـگی مذهبـی

مرکز مطالب فرهنگی مذهبی اجتمایی ،بانک مطالب مذهبی و فرهنگی و مطالب فرهنگی در موضوعات گوناگون

حدیث درباره امید و توکل به خدا داشتن

حدیث درباره امید و توکل به خدا داشتن

در ادامه مطلب...
مطالب فرهنگی مختلف،روایت درباره  امید و توکل به خدا  

 

حدیث (1) امام على علیه السلام :

اَلتَّوَکُلُّ عَلَى اللّه نَجاةً مِنْ کُلِّ سوءٍ وَحِرْزٌ مِنْ کُلِّ عَدُوٍّ؛

توکل بر خداوند، مایه نجات از هر بدى و محفوظ بودن از هر دشمنى است.

بحارالأنوار، ج78، ص79، ح56

حدیث (2) امام على علیه السلام :

مَنْ تَوکَّلَ عَلَى اللّه ذَلَّتْ لَهُ الصِّعابُ وَتَسَهَّلَتْ عَلَیْهِ الأَْسْبابِ؛

هر کس به خدا توکل کند، دشوارى ها براى او آسان مى شود و اسباب برایش فراهم مى گردد.

غررالحکم، ج5، ص425، ح9028

حدیث (3) قال رسول الله صلى الله علیه و آله :

مَنْ تَوَکَّلَ عَلَى اللّه کَفاهُ مَؤنَتَهُ وَرِزْقَهُ مِنْ حَیْثُ لایَحْتَسِبُ؛

هر کس به خدا توکل کند، خداوند هزینه او را کفایت مى کند و از جایى که گمان نمى برد به او روزى مى دهد.

کنزالعمال، ج3، ص103، ح5693

حدیث (4) قال الصادق علیه السلام :

إِنَّ الغِنى وَالْعِزَّ یَجولانِ فَإِذا ظَفِرا بِمَوْضِعِ التَّوَکُّلِ أَوْطَنا؛

بى نیازى و عزّت به هر طرف مى گردند و چون به جایگاه توکل دست یافتند در آنجا قرار مى گیرند.

کافى، ج2، ص65، ح3

حدیث (5) قال الباقر علیه السلام :

مَنْ تَوَکَّلَ عَلَى اللّه لایُغْلَبُ وَمَنِ اعْتَصَمَ بِاللّه لایُهْزَمُ؛

هر کس به خدا توکل کند، مغلوب نشود و هر کس به خدا توسل جوید، شکست نخورد.

جامع الأخبار، ص 322

حدیث (6) قال رسول الله صلى الله علیه و آله :

اَلتَّوَکُّلُ بَعْدَ الْکَیْسِ مَؤْعِظَةٌ؛

توکّل کردن (به خدا) بعد از به کار بردن عقل، خود موعظه است.

کنزالعمال، ج3، ص103، ح5696

حدیث (7) قال رسول الله صلى الله علیه و آله :

اَلطِّیَرَةُ شِرْکُ وَمامِنّا إِلاّ وَلکِنَّ اللّه یُذْهِبُهُ بِالتَّوَکُّلِ؛

فال بد زدن شرک است و هیچ کس ازما نیست مگر این که به نحوى دستخوش فال بد زدن مى شود، اما خداوند با توکل به او آن را از بین مى برد.

سنن ابن ماجه، ج2، ص1170، ح3538

حدیث (8) قال رسول الله صلى الله علیه و آله :

رَأى رَسولُ اللّه صلى الله علیه و آله قَوْما لا یَزْرَعونَ قالَ: ما أَنْتُمْ؟ قالوُا: نَحْنُ الْمُتَوَکِّلونَ، قالَ: لا، بَلْ أَنْتُمْ المُتَّکِلونَ؛

رسول اکرم صلى الله علیه و آله گروهى را که کشت و کار نمى کردند، دیدند و فرمودند: شما چه کاره اید؟ عرض کردند ما توکل کنندگانیم. فرمودند: نه، شما سر بارید.

مستدرک الوسائل، ج11، ص217، ح12789

حدیث (9) قال الکاظم علیه السلام :

لَمّا سُئِلَ عَنْ قَوْلِهِ تَعالى: (وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللّه فَهُوَ حَسْبُهُ) ـ : اَلتَّوَکُّلُ عَلَى اللّه دَرَجاتٌ، مِنْها أَنْ تَتَوَکَّلَ عَلَى اللّه فى اُمورِکَ کُلِّها فَما فَعَلَ بِکَ کُنْتَ عَنْهُ راضیا تَعْلَمُ اءَنَّهُ لایَألوکَ خَیْرا وَفَضْلاً وَتَعْلَمُ أَنَّ الْحُکْمَ فى ذلِکَ لَهُ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللّه بِتَفویضِ ذلِکَ إِلَیْهِ وَثِقْ بِهِ فیها وَفى غَیْرِها؛

در پاسخ به سؤال از آیه «و هر کس به خدا توکل کند او براى وى بس است» توکل کردن بر خدا درجاتى دارد: یکى از آنها این است که در تمام کارهایت به خدا توکل کنى و هر چه با تو کرد از او خشنود باشى و بدانى که او نسبت به تو از هیچ خیر و تفضّلى کوتاهى نمى کند و بدانى که در این باره حکم، حکم اوست، پس با واگذارى کارهایت به خدا بر او توکل کن و در آن کارها و دیگر کارها به او اعتماد داشته باش.

کافى، ج2، ص65، ح5

حدیث (10) قال رسول الله صلى الله علیه و آله :

یَقولُ اللّه عَزَّوَجَلَّ ما مِنْ مَخْلوقٍ یَعْتَصِمُ دونى إِلاّ قَطَعْتُ أسْبابَ السَّماواتِ وَأسبابَ الأَْرْضِ مِنْ دونِهِ فَإِنْ سَأَلَنى لَمْ اُعْطِهِ وَإِنْ دَعانى لَمْ اُجِبْهُ؛

خداوند عزوجل مى فرماید: هیچ مخلوقى نیست که به غیر من پناه ببرد، مگر این که دستش را از اسباب و ریسمان هاى آسمانها و زمین کوتاه کنم، پس اگر از من بخواهد عطایش نکنم و اگر مرا بخواند جوابش ندهم.

امالى طوسى، ص585، ح1210

حدیث (11) قال الکاظم علیه السلام :

مَن أرادَ أن یکنَ‌ أقوَی النّاسِ‌ فَلیتَوکل عَلی اللهِ؛
هر که می خواهد که قویترین مردم باشد بر خدا توکل نماید.

بحار الانوار، ج7، ص143

حدیث (12) امام رضا علیه السلام :

ما حَدُّ التَّوکل؟ فَقال لی: اَن لا تَخافَ معَ اللهِ اَحَداً؛

حد توکل چیست؟ حضرت فرمودند: اینکه با وجود خدا از هیچ کس نترسی

جهاد النفس،ح 292

حدیث (13) امام موسی کاظم علیه السلام :
مَن اَراد ان یکون اقوی الناس فلیتوکل علی الله؛

هر که می خواهد که قویترین مردم باشد بر خدا توکل نماید .

بحاالانوار، ج71، ص143

حدیث (14) امام جواد علیه السلام :

الثِّقَةُ بِاللهِ ثَمَنٌ لِکٌلِّ غالٍ و سُلَّمٌ اِلى کُلِّ عالٍ؛

اعتماد به خدا بهاى هر چیز گرانبها است و نردبانى به سوى هر بلندایى.

بحارالانوار، ج۵، ص۱۴

حدیث (15) امام جواد علیه السلام :

ثَلاثٌ مَن کُنَّ فِیهِ لَم یَندَم: تَرکُ العَجَلة ، وَ المَشوِرَة ، وَ التَّوَکُلُ عَلَی اللهِ عِندَ العَزمِ؛

سه چیز است که هر کس آن را مراعات کند ، پشمیان نگردد : 1 - اجتناب از عجله ، 2 - مشورت کردن ، 3 - و توکل بر خدا در هنگام تصمیم گیری .

مسند الامام الجواد، ص 247

حدیث (16) امام علی علیه السلام :

مَن تَوکَّلَ عَلَی اللهِ ذَلَّت لَهُ الصِّعابُ وَ تَسَهَّلَت عَلَیهِ الأسبابُ
هر که بر خدا توکل کند دشواریها برایش آسان شده و اسباب برایش فراهم گردد.

غررالحکم ح3888 ص197

 

* امام صادق (ع) : دانشگاه علوم حدیث قم
به خداوند چنان امیدوار باش که تو را بر انجام گناهان بی­پروا نکند و از خداوند چنان بترس که تو را از رحمت او نومید نسازد.

* امام صادق (ع) : دانشگاه علوم حدیث قم
پدرم (ع) می­فرمود: هیچ بنده مؤمنی نیست مگر آن­که در دلش دو نور است: نور ترس و نورامید، که اگر هر یک از آن­ها وزن شود بر دیگری فزونی نیابد.

* امام علی (ع) : دانشگاه علوم حدیث قم
از ستم پروردگارتان نترسید ( زیرا او به کسی ستم نمی­کند)، بلکه از ستم خود بر خویش بترسید.

* پیامبر خدا (ص) : دانشگاه علوم حدیث قم
خدای تبارک و تعالی فرمود: به عزت و جلالم سوگند اگر بنده­ام در دنیا خود را از من ایمن بداند در روز رستاخیز او را هراسان کنم و اگر در دنیا از من بترسد در روز قیامت او را ایمن گردانم.

* امام علی (ع)  : دانشگاه علوم حدیث قم
 در پاسخ به مردی که از آن حضرت خواهش کرد پند و اندرزی به او دهد -  فرمودند: چنان کسی مباش که بدون عمل، به آخرت ایمان دارد و با آرزوهای دراز، توبه را به تأخیر می­اندازد. در نکوهش دنیا چون پارسایان سخن می­گوید، اما رفتارش رفتار دنیا پرستان است.

* امام صادق (ع) : دانشگاه علوم حدیث قم
هنگامی که به ایشان عرض شد: عده­ای هستند که گناه می­کنند و می­گویند ما ( به رحمت خدا) امیدواریم، و پیوسته در همین حالند تا مرگشان فرارسد، ایشان فرمودند: اینها مردمانی هستند که در آرزوها و خیالات خود غرق هستند، دروغ می­گویند و آنها امیدوار نیستد، زیرا؛ هر که به چیزی امید داشته باشد در طلب آن می­کوشد و هر که از چیزی بترسد از آن می­گریزد.

* امام علی (ع) : دانشگاه علوم حدیث قم
همه امیدتان به خدای سبحان باشد و به کسی جز او امید نبندید، زیرا؛ هیچ­کس به غیر خداوند متعال امید نبست مگر آن که نومید شد.

* امام سجاد (ع) : دانشگاه علوم حدیث قم
از این­که کسی نجات یافته تعجب نیست، بلکه تعجب از هلاک شده است که چگونه با وجود رحمت گسترده خداوند هلاک گشته است؟

*  پیامبر خدا (ص) : دانشگاه علوم حدیث قم
 با فرمان بردن از اوامر خداوند، خود را در معرض رحمت او قرار دهید.

*  امام صادق (ع) : دانشگاه علوم حدیث قم
هرگز از رحمت خداوند نا امید مشو که رحمت او از گناهان تو گسترده­تر است.

 

خوف و رجاء یعنی:

   نه آنقدر از خداوند و قهر او بترس که از رحمتش ناامید شوی و نه آن قدر به رحمت و مهربانی خدا مغرور شو که دست از اطاعت بکشی و به راحتی خطا کنی. و این معرفت و منطقی است که خداوند از یک انسان موحد توقع دارد.

امام صادق (ع) در این باره فرموده اند : هیچ بنده ی مؤمنی نیست مگر آن که در دلش دو نور است ، نور ترس و نور امید ، که اگر هریک از آنها وزن شود بر دیگری فزونی نیابد. پس از خداوند چنان بترس که تو را از رحمت او نومید نسازد و به خداوند چنان امیدوار باش که تو را از انجام گناه بی پروا نکند. (مأخذ دانشگاه علوم حدیث قم)

 

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.