به گفته قرآن کریم قسمت یکدیگر بودن مردان و زنان مومن

به گفته قرآن کریم قسمت یکدیگر بودن مردان و زنان مومن


الْخَبِیثَاتُ لِلْخَبِیثِینَ وَالْخَبِیثُونَ لِلْخَبِیثَاتِ وَالطَّیِّبَاتُ لِلطَّیِّبِینَ وَالطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّبَاتِ أُوْلَئِکَ مُبَرَّؤُونَ مِمَّا یَقُولُونَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ کَرِیمٌ ( نور ،26)

زنان ناپاک برای مردان ناپاک و مردان ناپاک برای....

شرح کامل مطلب در ادامه مطلب...
 
  
الْخَبِیثَاتُ لِلْخَبِیثِینَ وَالْخَبِیثُونَ لِلْخَبِیثَاتِ وَالطَّیِّبَاتُ لِلطَّیِّبِینَ وَالطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّبَاتِ أُوْلَئِکَ مُبَرَّؤُونَ مِمَّا یَقُولُونَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ کَرِیمٌ ( نور ،26)

زنان ناپاک برای مردان ناپاک و مردان ناپاک برای زنان ناپاک و زنان پاک برای مردان پاک و مردان پاک برای زنان پاک آنها از آنچه در باره شان می گویند منزهند آمرزش و رزق نیکو برای آنهاست


تفسیر مجمع البیان
«خبیث»: پلید و ناپاک، که در آیه شریفه منظور، ناپاکى و پلیدى در قلمرو اندیشه، عقیده، گفتار و عملکرد است.
«طیّب»: پاک و پاکیزه؛ که منظور، پاکى در رفتار و گفتار یا پاکى معنوى و اخلاقى است.


در تفسیر این فراز، دیدگاه ها یکسان نیست:
1 - به باور گروهى منظور این است که سخنان زشت و پلید از آن مردان پلید است و آنان نیز براى سخنان زشت و ناروا؛ و گفتار شایسته و زیبا و نیکو براى مردان نیکوکردار و درستکار است و مردان نیک‏اندیش و شایسته‏کردار براى سخنان نیک و شایسته، و این همان است که انسان وقتى از مرد بزرگ و درست‏اندیشى سخنان شایسته مى‏شنود بر او دعا مى‏کند و مى‏گوید خدایش او را بیامرزد که این گفتار، با سبک و راه و رسم و خلق و خوى او هماهنگ است.
2 - امّا به باور گروهى دیگر، منظور این است که گناهان زشت از آن مردان پلید، و مردان پلید براى گناهان زشت و ناشایسته‏اند؛ و کارهاى شایسته و خداپسندانه از آن مردان نیکوکردار، و مردان نیکوکردار و روشنفکر و آگاه نیز براى انجام کارهاى شایسته و خداپسندانه‏اند.
3 - از دیدگاه پاره‏اى، منظور این است که زنان پلید براى مردان پلیدند و مردان پلید براى زنان پلید و در برابر آنها زنان پاک و پاکدامن از آن مردان پاک و امانتدارند و مردان پاک براى زنان پاک و پاکیزه.

دیدگاه انتخابی
دیدگاه سوم از دو امام راستین حضرت باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام نیز روایت شده است؛ و این دو بزرگوار برآنند که آیه مورد بحث بسان این آیه است که مى‏فرماید:
الزّانى لا ینکح الاّ زانیة او مشرکة و الزانیة لا ینکحها الاّ زان او مشرک...(171)
مرد زشتکار جز زن زشت‏کردار و یا شرک‏گرا را به همسرى نمى‏گیرد و زن زشتکار و بى‏عفّت را نیز جز مرد زشتکار و شرک‏گرا به همسرى نمى‏گیرد...
آرى! آیه مورد بحث، نظیر آیه‏اى است که ترسیم گردید و این آیه هنگامى فرود آمد که گروهى بر آن شدند که با زنان آلوده‏دامان پیمان زندگى مشترک ببندند و خدا با فروفرستادن آیه مورد بحث، آنان را از این کار هشدار داد و این را کارى ناپسند شمرد.

وَالْطَّیِّبَاتُ لِلطَّیِّبِینَ وَالطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّبَاتِ‏
و در برابر آنها، زنان پاک و پاکدامن نیز از آن مردان پاک، و مردان پاک و درستکار براى زنان پاکدامن هستند.
اُولئِکَ مُبَرَّءُونَ مِمَّا یَقُولُونَ‏
این زنان و مردان پاک و پاکدامن از نسبتهاى ناروایى که پلیدان به آنها مى‏دهند برکنارند.

تفسیر نور
این آیه یک اصل کلّى‏ را مطرح مى‏کند و معنایش این نیست که اگر مردى‏ یا زنى‏ خوب بود
حتماً همسرش نیز خوب و مشمول مغفرت و رزق کریم و اهل بهشت است. زیرا قرآن
ملاک را ایمان و تقوا و عمل صالح مى‏داند و لذا با اینکه حضرت نوح و لوط طیب بودند
همسرانشان از خبیثات و دوزخى‏ اند.

حدیث: در حدیث آمده وانکحوا اکفا : با هم کفو خود ازدواج کنید یا در روایاتی آمده که افرادی خدمت امامان می رسیدند و می گفتند برای دخترمان خواستگار آمده چه کنیم؟ می فرمودند اگر دیندار است و اخلاق خوبی دارد دختران را به او بدهید.

نتیجه گیری:
با توجه به تفسیر و شأن نزول و فرمایش ائمه می فهمیم که مراد این است که انسان مؤمن باید انتخاب گر باشد و خدا می خواهد که مؤمنان با هم پیوند زناشویی ببندند. کما این که طبع ما هم این گونه است که با هم کفو خود راحت تریم و تمایل داریم
نه این که دست روی دست بگذارد تا این امر تحقق پذیرد.
به همین دلیل به افرادی که خواستند با زنان مشرک ازدواج کنند هشدار داده شد که باید خودتان انتخاب گر باشید و در پی زنان پاک باشید