فهرست‌منابع

(۱) آشنایی با قرآن، مرتضی مطهری (م. ۱۳۵۸ ش.)، قم، صدرا، ۱۳۷۰ ش.
(۲) اخلاق در قرآن (پیام قرآن)، مکارم شیرازی و دیگران، قم، هدف، ۱۳۷۷ ش.
(۳) اخلاق محتشمی، نصیر الدین الطوسی (م. ۶۷۲ ق.)، به کوشش دانش پژوه، دانشگاه تهران، ۱۳۷۷ ش.
(۴) الاصفی، الفیض الکاشانی (م. ۱۰۹۱ ق.)، به کوشش مرکز الابحاث والدراسات، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، ۱۴۱۸ ق.
(۵) بحارالانوار، المجلسی (م. ۱۱۱۰ ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ ق.
(۶) بیان السعاده، الجنابذی (م. ۱۳۲۷ ق.)، بیروت، اعلمی، ۱۴۰۸ ق.
(۷) التبیان فی آداب حملة القرآن، النووی (م. ۶۷۶ ق.)، به کوشش احمد عدنان، بغداد، مطبعة السعد، ۱۹۸۹ م.
(۸) التحقیق، المصطفوی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۳۷۴ ش.
(۹) تسنیم، جوادی آملی، قم، اسراء، ۱۳۷۸ ش.
(۱۰) تفسیر الصافی، الفیض الکاشانی (م. ۱۰۹۱ ق.)، بیروت، اعلمی، ۱۴۰۲ ق.
(۱۱) تفسیر العیاشی، العیاشی (م. ۳۲۰ ق.)، به کوشش رسولی محلاّتی، تهران، المکتبة العلمیة الاسلامیه.
(۱۲) تفسیر فرات الکوفی، الفرات الکوفی (م. ۳۰۷ ق.)، به کوشش محمد کاظم، تهران، وزارت ارشاد، ۱۳۷۴ ش.
(۱۳) تفسیر القرآن العظیم، ابن کثیر (م. ۷۷۴ ق.)، به کوشش مرعشلی، بیروت، دار المعرفة، ۱۴۰۹ ق.
(۱۴) تفسیر القرآن الکریم، ابوحمزة الثمالی (م. ۱۴۸ ق.)، گردآوری عبدالرزاق حرزالدین، به کوشش معرفت، قم، الهادی، ۱۴۲۰ ق.
(۱۵) تفسیر القرآن الکریم، صدرالمتالهین (م. ۱۰۵۰ ق.)، به کوشش خواجوی، قم، بیدار، ۱۳۶۶ ش.
(۱۶) تفسیر القمی، القمی (م. ۳۰۷ ق.)، به کوشش الجزائری، قم، دارالکتاب، ۱۴۰۴ ق.
(۱۷) التفسیر الکبیر، الفخر الرازی (م. ۶۰۶ ق.)، قم، دفتر تبلیغات، ۱۴۱۳ ق.
(۱۸) تفسیر المحیط الاعظم، سید حیدر آملی (م. ۷۸۲ ق.)، به کوشش موسوی تبریزی، وزارت ارشاد، ۱۴۱۴ ق.
(۱۹) تفسیر منهج الصادقین، فتح الله کاشانی (م. ۹۸۸ ق.)، به کوشش مرتضوی، غفاری، تهران، انتشارات علمیه اسلامیه، ۱۳۸۵ ق.
(۲۰) تفسیر موضوعی قرآن کریم، جوادی آملی، تهران، اسراء، ۱۳۷۳ ش.
(۲۱) تفسیر نمونه، مکارم شیرازی و دیگران، تهران، دار الکتب الاسلامیة، ۱۳۷۵ ش.
(۲۲) تفسیر نور، قرائتی، قم، مؤسسه در راه حق، ۱۳۷۶ ش.
(۲۳) تفسیر نورالثقلین، العروسی الحویزی (م. ۱۱۱۲ ق.)، به کوشش رسولی محلاتی، اسماعیلیان، ۱۳۷۳ش.
(۲۴) جامع الاخبار، محمد بن محمد الشعیری (قرن ۶)، بیروت، الاعلمی، ۱۴۰۶ ق.
(۲۵) الجامع لاحکام القرآن، القرطبی (م. ۶۷۱ ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۵ ق.
(۲۶) حلیة الابرار، سید هاشم البحرانی (م. ۱۱۰۷ ق.)، به کوشش مولانا، قم، المعارف الاسلامیة، ۱۴۱۱ ق.
(۲۷) خصائص الوحی المبین، ابن البطریق (م. ۶۰۰ ق.)، به کوشش المحمودی، قم، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۷ ق.
(۲۸) الدرالمنثور، السیوطی (م. ۹۱۱ ق.)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۴ ق.
(۲۹) روض الجنان، ابوالفتوح رازی (م. ۵۵۴ ق.)، به کوشش یاحقی و ناصح، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۷۵ ش.
(۳۰) شرح اصول کافی، محمد صالح مازندرانی (م. ۱۰۸۱ ق.).
(۳۱) شرح قصیدة ابن القیم، احمد بن ابراهیم بن عیسی (م. ۱۳۲۹ ق.)، به کوشش الشاویش، بیروت، المکتب الاسلامی، ۱۴۰۶ ق.
(۳۲) شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید (م. ۶۵۶ ق.)، بیروت، اعلمی، ۱۴۱۵ ق.
(۳۳) شواهد التنزیل، الحاکم الحسکانی (م. ۵۰۶ ق.)، به کوشش محمودی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۴۱۱ ق.
(۳۴) صراط النجاة، میرزا جواد التبریزی، دارالاعتصام، ۱۴۱۷ ق.
(۳۵) عدة الصابرین، محمدبن ابی بکر ایوب الزعی (م. ۷۵۱ ق.)، به کوشش زکریا علی، بیروت، دار الکتب العلمیه.
(۳۶) علل الشرایع، الصدوق (م. ۳۸۱ ق.)، بیروت، اعلمی، ۱۴۰۸ ق.
(۳۷) فتح القدیر، الشوکانی (م. ۱۲۵۰ ق.)، بیروت، دارالمعرفه.
(۳۸) فیض القدیر، المناوی (م. ۱۰۳۱ ق.)، به کوشش احمد عبدالسلام، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۱۵ ق.
(۳۹) الکافی، الکلینی (م. ۳۲۹ ق.)، به کوشش غفاری، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۱۱ ق.
(۴۰) الکشاف، الزمخشری (م. ۵۳۸ ق.)، به کوشش محمد عبدالسلام، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۱۵ ق.
(۴۱) کشف الاسرار، میبدی (م. ۵۲۰ ق.)، به کوشش حکمت، تهران، امیر کبیر، ۱۳۶۱ ش.
(۴۲) لسان العرب، ابن منظور (م. ۷۱۱ ق.)، به کوشش علی شیری، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۸ ق.
(۴۳) لغت نامه، دهخدا (م. ۱۳۳۴ ش.) و دیگران، تهران، مؤسسه لغت نامه و دانشگاه تهران، ۱۳۷۳ ش.
(۴۴) مجمع البحرین، الطریحی (م. ۱۰۸۵ ق.)، به کوشش احمد الحسینی، تهران، فرهنگ اسلامی، ۱۴۰۸ ق.
(۴۵) مجمع البیان، الطبرسی (م. ۵۴۸ ق.)، بیروت، دار المعرفة، ۱۴۰۶ ق.
(۴۶) مجموع الفتاوی، ابن تیمیه (م. ۷۲۸ ق.)، به کوشش عبدالرحمن بن محمد، مکتبة ابن تیمیه.
(۴۷) مسند ابی داود الطیالسی، سلیمان بن داود (م. ۲۰۳ ق.)، بیروت، دارالحدیث.
(۴۸) المصنّف، ابن ابی شیبه (م. ۲۳۵ ق.)، به کوشش سعید محمد، دار الفکر، ۱۴۰۹ ق.
(۴۹) معانی الاخبار، الصدوق (م. ۳۸۱ ق.)، به کوشش غفاری، قم، انتشارات اسلامی، ۱۳۶۱ ش.
(۵۰) معجم الفاظ الفقه الجعفری، احمد فتح اللّه، الدمام، ۱۴۱۵ ق.
(۵۱) مفردات، الراغب (م. ۴۲۵ ق.)، به کوشش صفوان داودی، دمشق، دارالقلم، ۱۴۱۲ ق.
(۵۲) من لایحضره الفقیه، الصدوق (م. ۳۸۱ ق.)، به کوشش شمس الدین، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۱۱ ق.
(۵۳) المیزان، الطباطبایی (م. ۱۴۰۲ ق.)، بیروت، اعلمی، ۱۳۹۳ ق.
(۵۴) نثر طوبی، الشعرانی (م. ۱۳۹۳ ق.)، تهران، دار الکتب الاسلامیة، ۱۳۹۸ ق.

پانویس

۱.	↑ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۳، ص۲۰۴، «ولی».
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن،، ص۸۸۵، «ولی».
۳.	↑ شعرانی، ابوالحسن، نثر طوبی، ج۲، ص۵۸۲.
۴.	↑ شعرانی، ابوالحسن، نثر طوبی، ج۲، ص۵۸۳.
۵.	↑ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۳، ص۲۰۶-۲۰۷، «ولی».
۶.	↑ شعرانی، ابوالحسن، نثر طوبی، ج۲، ص۵۸۳.
۷.	↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۵، ص۴۱۵.
۸.	↑ طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، ج۴، ص۵۵۸، «ولی».
۹.	↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۵، ص۴۱۴، «ولی».
۱۰.	↑ دهخدا، لغت نامه، ج۵، ص۷۱۵۰، «تولی».
۱۱.	↑ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۴۰، «برء».
۱۲.	↑ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۴۰، «برء».
۱۳.	↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن،، ص۱۲۱، «برأ».
۱۴.	↑ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱، ص۳۱، «برء».
۱۵.	↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن،، ص۱۲۱، «برأ».
۱۶.	↑ فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر فی غریب شرح الکبیر، ص۴۷-۴۶، ماده بری.
۱۷.	↑ دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، ج۴، ص۵۷۵، ماده تبری.
۱۸.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۱۹۶.
۱۹.	↑ تبریزی، میرزا جواد، صراط النجاة، ج۳، ص۴۵۲.
۲۰.	↑ فتح‌الله، احمد، معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص۱۳۰.
۲۱.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، ج۱، ص۳۶۶.
۲۲.	↑ طوسی، نصیرالدین، اخلاق محتشمی، ص۵۶۲-۵۶۳.
۲۳.	↑ جوادی آملی، عبدالله، تفسیر موضوعی، ج۱۰، ص۱۳۰.
۲۴.	↑ سلطان علی‌شاه، سلطان محمد بن حیدر، بیان السعاده، ج۲، ص۲۱۱.
۲۵.	↑ سلطان علی‌شاه، سلطان محمد بن حیدر، بیان السعاده، ج۳، ص۲۲.
۲۶.	↑ ابن تیمیه، مجموع الفتاوی، ج۶، ص۴۷۸.
۲۷.	↑ ایوب الزعی، محمد بن ابی‌بکر، عدة الصابرین، ج۱، ص۸۹.
۲۸.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱، ص۱۱۰.
۲۹.	↑ صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، تفسیر صدرالمتالهین، ج۱، ص۱۷۱.
۳۰.	↑ جوادی آملی، عبدالله، تسنیم، ج۱، ص۲۷۴.
۳۱.	↑ حمد/سوره۱، آیه۶-۷.
۳۲.	↑ میبدی، احمد بن محمد، کشف الاسرار ، ج۲، ص۸۳.
۳۳.	↑ شعیری، محمد بن محمد، جامع الاخبار، ص۱۲۴.
۳۴.	↑ آل عمران/سوره۳، آیه۲۸.
۳۵.	↑ نساء/سوره۴، آیه۸۹.
۳۶.	↑ نساء/سوره۴، آیه۱۳۹.
۳۷.	↑ نساء/سوره۴، آیه۱۴۴.
۳۸.	↑ مائده/سوره۵، آیه۵۱.
۳۹.	↑ مائده/سوره۵، آیه۵۷.
۴۰.	↑ اعراف/سوره۷، آیه۳.
۴۱.	↑ ممتحنه/سوره۶۰، آیه۱.
۴۲.	↑ مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن، ج۱-۲، ص۱۴۴-۱۴۵.
۴۳.	↑ بقره/سوره۲، آیه۲۵۶.
۴۴.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیرنمونه، ج۳، ص۴۹۲.
۴۵.	↑ قرائتی، تفسیر نور، ج۲، ص۳۵۹.
۴۶.	↑ نساء/سوره۴، آیه۶۰.
۴۷.	↑ مائده/سوره۵، آیه۸۱.
۴۸.	↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۱۲۵-۱۲۶.
۴۹.	↑ شیخ صدوق، محمد بن علی، معانی الاخبار، ص۳۹۸.
۵۰.	↑ طیالسی، سلیمان بن داود، مسند ابی داود، ج۲، ص۱۱۰.
۵۱.	↑ نووی، یحیی بن شرف، التبیان فی آداب حملة القرآن، ج۵، ص۱۶۳.
۵۲.	↑ شیخ صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۶۲۰.
۵۳.	↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۲، ص۱۲۵، ح۵.
۵۴.	↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۲، ص۱۲۴، حدیث۱.
۵۵.	↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۲، ص۱۲۷، حدیث۱۶.
۵۶.	↑ مجادله/سوره۵۸، آیه۲۲.
۵۷.	↑ توبه/سوره۹، آیه۱۱۴.
۵۸.	↑ توبه/سوره۹، آیه۲۳.
۵۹.	↑ شیخ صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، ج۱، ص۱۴۰.
۶۰.	↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، الدر المنثور، ج۸، ص۸۷.
۶۱.	↑ المصنف، ج۸، ص۱۹۶.
۶۲.	↑ شرح قصیده، ج۲، ص۴۷۵.
۶۳.	↑ آل عمران/سوره۳، آیه۳۱.
۶۴.	↑ آملی، سیدحیدر، محیط الاعظم، ج۱، ص۴۳۲-۴۳۳.
۶۵.	↑ شوری/سوره۴۲، آیه۲۳.
۶۶.	↑ حویزی، عبدعلی بن جمعه، تفسیرنورالثقلین، ج۴، ص۲۳۴.
۶۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۸، ص۴۵-۴۷.
۶۸.	↑ حسکانی، عبیدالله بن عبدالله، شواهد التنزیل، ج۲، ص۱۹۴.
۶۹.	↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، الدر المنثور، ج۷، ص۳۴۸.
۷۰.	↑ آل عمران/سوره۳، آیه۳۲.
۷۱.	↑ ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر ابن کثیر، ج۱، ص۳۶۶.
۷۲.	↑ رازی، ابوالفتوح، روض الجنان، ج۲، ص۲۸۲-۲۸۳.
۷۳.	↑ کاشانی، فتح الله، منهج الصادقین، ج۳، ص۴۰۶.
۷۴.	↑ انعام/سوره۶، آیه۷۸.
۷۵.	↑ انعام/سوره۶، آیه۷۹.
۷۶.	↑ یوسف/سوره۱۲، آیه۳۷-۳۸.
۷۷.	↑ طلاق/سوره۶۵، آیه۲.
۷۸.	↑ مازندرانی، محمد صالح، شرح اصول کافی، ج۸، ص۲۲۱.
۷۹.	↑ ممتحنه/سوره۶۰، آیه۴.
۸۰.	↑ شعراء/سوره۲۶، آیه۲۱۴-۲۱۶.
۸۱.	↑ شوکانی، محمد، فتح القدیر، ج۴، ص۱۳۸.
۸۲.	↑ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، ج۲، ص۱۲۶.
۸۳.	↑ فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، الصافی، ج۴، ص۵۴.
۸۴.	↑ ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر ابن کثیر، ج۱، ص۳۱۹.
۸۵.	↑ ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر ابن کثیر، ج۱، ص۳۱۹.
۸۶.	↑ بحرانی، سیدهاشم، حلیة الابرار، ج۲، ص۴۴۰.
۸۷.	↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۳، ص۱۴۴.
۸۸.	↑ شوری/سوره۴۲، آیه۲۳.
۸۹.	↑ فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، الاصفی، ج۲، ص۱۱۲۸.
۹۰.	↑ حسکانی، عبیدالله بن عبدالله، شواهد التنزیل، ج۲، ص۲۱۴.
۹۱.	↑ غافر/سوره۴۰، آیه۸.
۹۲.	↑ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، ج۲، ص۲۵۵.
۹۳.	↑ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، ج۲، ص۳۴۵.
۹۴.	↑ عبس/سوره۸۰، آیه۳۴-۳۶.
۹۵.	↑ کوفی، فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات الکوفی، ص۵۳۹.
۹۶.	↑ آل عمران/سوره۳، آیه۳۱.
۹۷.	↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۷، ص۹۴.
۹۸.	↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۷، ص۹۴.
۹۹.	↑ توبه/سوره۹، آیه۱۱۹.
۱۰۰.	↑ ابوحمزه ثمالی، ثابت بن دینار، تفسیر ابی حمزه ثمالی، ص۱۹۴.
۱۰۱.	↑ عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، ج۲، ص۱۱۶.
۱۰۲.	↑ ابن ابی‌الحدید، عبد الحمید بن هبه‌الله، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۳۲۳.
۱۰۳.	↑ مریم/سوره۱۹، آیه۹۶.
۱۰۴.	↑ ابن بطریق، یحیی بن حسن، خصائص الوحی المبین، ص۱۳۳.
۱۰۵.	↑ حسکانی، عبیدالله بن عبدالله، شواهد التنزیل، ج۱، ص۴۷۳-۴۷۴.
۱۰۶.	↑ زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف، ج۴، ص۲۲۰-۲۲۱.
۱۰۷.	↑ فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج۲۷، ص۵۹۵.
۱۰۸.	↑ قرطبی، محمد بن احمد، تفسیر قرطبی، ج۱۶، ص۲۳.
۱۰۹.	↑ المناوی، فیض القدیر، ج۴، ص۴۸۱.
۱۱۰.	↑ ابن بطریق، یحیی بن حسن، خصائص الوحی المبین، ص۳۰.
۱۱۱.	↑ حسکانی، عبیدالله بن عبدالله، شواهد التنزیل، ج۲، ص۲۵۰.
۱۱۲.	↑ فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج۲۷، ص۵۹۵.
۱۱۳.	↑ توبه/سوره۹، آیه۲۳.
۱۱۴.	↑ مائده/سوره۵، آیه۵۱.
۱۱۵.	↑ مائده/سوره۵، آیه۵۶.
۱۱۶.	↑ مائده/سوره۵، آیه۵۷.
۱۱۷.	↑ اعراف/سوره۷، آیه۲۶۹.
۱۱۸.	↑ ممتحنه/سوره۶۰، آیه۱.
۱۱۹.	↑ توبه/سوره۹، آیه۱۱۴.
۱۲۰.	↑ بقره/سوره۲، آیه۱۶۶.
۱۲۱.	↑ زخرف/سوره۴۳، آیه۲۶.
۱۲۲.	↑ توبه/سوره۹، آیه۳.
۱۲۳.	↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۱۲۵.
۱۲۴.	↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۱۲۵-۱۲۶.
۱۲۵.	↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۱۲۶-۱۲۷.
۱۲۶.	↑ قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص۴۶۹، ترجمه‌ی متن نخستین زیارت مطلقه‌ی امیرالمؤمنین.
۱۲۷.	↑ قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص۴۵۰.
۱۲۸.	↑ قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص۵۶۱.
۱۲۹.	↑ قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص۴۲۶، زیارت چهارم امام حسین علیه‌السّلام.
۱۳۰.	↑ قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص۴۲۶، زیارت ششم.
۱۳۱.	↑ قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص۵۴۷.
۱۳۲.	↑ قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص۴۵۶.

منبع:

دائرةالمعارف قرآن کریم، جلد ششم، برگرفته از مقاله«تولی و تبری».    
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «توّلی و تبرّی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۵/۰۲